Gistermorgen las ik dat Japanse technici bij Fukushima Daiichi hebben rondgebanjerd in de plutoniumprut, om reactor 3 weer onder controle te brengen. Twee liggen er met zware brandwonden aan de benen in het ziekenhuis. Gisteren was ook een radioactieve wolk uit Japan voorspeld boven Nederland.
Wij gingen gisteren fietsen.
We begonnen in Westenesch, genoten van het mooie weer, en lunchten op een héérlijk rustig terras in Noordsleen.
Ik had onderweg een bord gezien met een broodje kroket, en dat spookte de hele tijd door mijn hoofd. Gelukkig hadden ze dat op de kaart staan. Marijke koos een "Stokbroodje Hawaii".
Ik heb daar ooit, in een zaal van dat bedrijf, met enkele collega's de cabaretier uitgehangen op een afdelingsfeest.
Na de lunch hebben we onze jassen niet weer aangetrokken, het was warm, zelfs met de rijwind er bij.
Via Zweeloo naar Benneveld. Langs de Bommertsweg stopten we, om onze onwennige zadels heel even van ons gewicht te verlossen, alvorens onze weg te vervolgen richting Sleen.
Kort na Diphoorn hebben we nog even liggen(!) uitrusten in de zon op een picknickbank, voordat we het laatste stukje naar huis fietsten.
Onderweg zagen we kieviten duikelen (klik op het luidsprekertje voor zijn geluid), en de, visueel soms moeilijk te volgen leeuweriken zongen al stijgend het (letterlijk) hoogste lied (Klik op "Alauda arvensis zang/roep" voor een vollediger zangpatroon), om dat in duikvlucht, terug naar de aarde, vol te houden tot vlak boven de grond.
Volgens de berichten vanmorgen, liepen die Japanse technici zonder veiligheidslaarzen in een laag van 20 cM zwaar radioactief besmet water rond in reactor 3, die met plutonium.
Hoe kun je ooit nog vertrouwen hebben in instellingen die zulke primaire enormiteiten niet blijken te kunnen voorkomen?
In Nederland is door het RIVM wel een verhoogde straling gemeten, maar 10.000 keer minder dan met Tsjernobyl in 1986.
Wij hebben ook een beetje last van de gevolgen van straling: we zijn lichtjes verkleurd. Vandaag was het weer niet zo fietsvriendelijk als gisteren: er was veel minder zonnestraling.
dwarsbongel 
Een heerlijke fietstocht hadden jullie. En wat die kernramp in Japan betreft….onbegrijpelijke dingen, zoals jij al vermeldde, maar ook word ik erg argwanend als ik steeds bij een of ander slecht bericht de conclusie lees: “….maar dat levert geen gevaar voor de gezondheid op”.
P.S. Een sneetje of broodje kroket vind ik ook altijd zo’n heesteten.
stom: feesteten, bedoel ik.
Zit hier lekker mee te genieten.
Vandaag is het weer ook iets minder,
toch was de wandeling met de hond
wederom verkwikkend.
De mensen die door deze radioactieve prut banjerden, zijn waarschijnlijk kinderen van de kamikazepiloten uit WO II.
Straks kunnen we hier alleen nog maar veilig een broodje Kroket Onbesmet eten.